Mów mi Britney Spears, bo jestem...toksyczna. Ha-ha...haaaa.

Kaszel

Dzisiejsze wystąpienie będzie dotyczyło toksycznej empatii i ADHD lub tego, dlaczego bycie zbyt empatycznym nie jest dobre. 

Nie zdradzając zbyt wiele (w przeciwnym razie nie przeczytałbyś tych wszystkich pięknych słów, które napisałem), ale kiedy jesteś zbyt empatyczny, jesteś bardziej narażony na wypalenie emocjonalne i częściej kończysz w toksycznych związkach.

Jest więc o czym dzisiaj rozmawiać!

Do dzieła!

[Empatia i ADHD] Empatia i ADHD: Ciekawy przypadek tego, co nie jest tym, czym się wydaje

Oto interesujący rocker o ADHD i... braku empatii. Według niektórych badań, ludzie z ADHD mają porównywalnie niższą empatię niż ich ^{rówieśnicy1}... nie, nie. 

Przestań. Nie jesteś jeszcze "sigma male", więc na razie odłóż kostium Patricka Batemana. 

Należy pamiętać, że badania nad ADHD są wciąż w powijakach. Poza tym, tego rodzaju badania wydają się sugerować, że empatia działa inaczej w przypadku osób z ADHD, a nie, że nie jesteś w stanie jej doświadczyć... Ty lub Twoje relacje powinny przekonać Cię, że jest inaczej. 

W porządku. W takim razie, która część tej "inności" czyni nas podatnymi na toksyczne wyrażanie i doświadczanie empatii? 

Częściowo myślę, że można to wyjaśnić zjawiskiem znanym jako...

Dysforia wrażliwa na odrzucenie

Dysforia wrażliwa na odrzucenie, znana również jako RSD, to pojęcie, które zasługuje na osobny artykuł. Niemniej jednak, sedno polega na tym, że osoby z ADHD reagują bardzo negatywnie na postrzegane lub rzeczywiste odrzucenie. To uczucie odrzucenia może być tak silne i intensywne, że może być odczuwane jako ból fizyczny. 

Naturalnie wynika z tego, że osoby z ADHD będą starały się unikać tego odrzucenia tak bardzo, jak to tylko możliwe. Podczas gdy niektórzy robią to, porzucając wszelkie dążenia do budowania relacji, inni będą się źle przystosowywać poprzez toksyczną empatię.

W przypadku osób z ADHD, które mogą już mieć trudności z regulacją emocjonalną, może to komplikować interakcje. Możemy nadmiernie martwić się o uczucia innych lub nadmiernie wpływać na nastrój w ich otoczeniu.

Empatia to potężna rzecz, która czyni nas ludźmi. Jednak ze względu na brak zdrowych granic i naszą unikalną specyfikę ADHD, jak działa nasz mózg, możemy stać się zbyt empatyczni. Zrozumienie równowagi staje się zatem kluczem do sukcesu. 

‍

[Toksyczna empatia] Rozpoznawanie toksycznej empatii: przykłady

Roight. Teraz przejdźmy wreszcie do sedna sprawy: czym jest toksyczna empatia? 

Toksyczna empatia, różniąca się od zdrowej empatii, jest przytłaczającym wchłanianiem emocji innych. Wykracza ona poza rozumienie i współbrzmienie z uczuciami innych, prowadząc do wtargnięcia i uduszenia. 

 Wystarczy powiedzieć, że toksyczna empatia ma negatywne konsekwencje zarówno dla odbiorcy, jak i nadawcy. 

Bycie emocjonalnie nadopiekuńczym może prowadzić do wypalenia, a także otworzyć cię na manipulacje i nadużycia ze strony toksycznych aktorów. 

Dodatkowo, zawsze istnieje ryzyko, że ten duszący związek nie zrobi tego dla drugiej strony, tworząc w ten sposób samospełniającą się przepowiednię porzucenia i odrzucenia... ale o tym później.

Na razie skupmy się na tym, co sprawia, że toksyczna empatia działa.

Oznaki toksycznej empatii obejmują

• Nadmierna identyfikacja z problemami innych: Ciągłe przejmowanie się problemami innych tak, jakby były one naszymi własnymi, co prowadzi do osobistego cierpienia.
• Wyczerpanie emocjonalne: Uczucie emocjonalnego wyczerpania z powodu ciągłego emocjonalnego zaangażowania w relacje z innymi.
• Zaniedbywanie osobistych potrzeb: Konsekwentne przedkładanie potrzeb emocjonalnych innych nad własne, często kosztem własnego dobrego samopoczucia.
• Trudności z oddzieleniem emocjonalnym: Zmaganie się z oderwaniem własnych uczuć od uczuć otaczających osób, co prowadzi do zatarcia granicy między emocjami osobistymi a emocjami innych osób.

[Przyczyny toksycznej empatii] Toksyczna empatia: czynniki wyzwalające i przyczyniające się do niej

Tak, ADHD i RSD przyczyniają się do manifestacji toksycznej empatii. Nie są to jednak jedyne czynniki, które mogą ją wywoływać. Osoby bez ADHD również mogą rozwinąć toksyczną empatię.

W związku z tym zrozumienie czynników wyzwalających i przyczyniających się do toksycznej empatii jest niezbędne. W tym celu wiele elementów może przyczynić się do rozwoju toksycznej empatii. 

Wskazówka: jeśli brzmi to podobnie do reakcji na traumę... cóż, jesteś na tropie czegoś. 

Czynniki środowiskowe

Chaotyczne lub wysoce stresujące środowisko może nasilać tendencję do toksycznej empatii. Osoby z ADHD są często bardziej wrażliwe na otoczenie, co ułatwia im wchłanianie stanów emocjonalnych otaczających ich osób.

Relacje osobiste

Relacje, szczególnie te związane z zależnością emocjonalną lub brakiem równowagi, mogą być istotnym czynnikiem wyzwalającym. Dla osoby z ADHD chęć "naprawienia" lub złagodzenia bólu innych może prowadzić do nadmiernego zaangażowania w emocjonalne zmagania innych.

Presja społeczna i oczekiwania

Społeczne oczekiwania, by zawsze być empatycznym i opiekuńczym, mogą wywierać na nas presję, by nadmiernie wykorzystywać zasoby emocjonalne. Jest to szczególnie prawdziwe, gdy mówienie "nie" lub stawianie granic jest źle widziane. Zwłaszcza, gdy dotyczy to kobiet. 

Ze względu na presję społeczną objawy ADHD objawiają się nieco inaczej u kobiet. A RSD, a przez to toksyczna empatia, staje się bardziej powszechna. 

Rozpoznanie tych wyzwalaczy i czynników ma kluczowe znaczenie, ponieważ wiedza to połowa sukcesu. Kiedy zaczynamy rozpoznawać i dostrzegać te wyzwalacze i katalizatory toksycznej empatii, możemy im przeciwdziałać.

I dlaczego w ogóle chcielibyśmy to robić? 

Cóż...

‍

[Konsekwencje toksycznej empatii] Konsekwencje toksycznej empatii

Toksyczna empatia, choć często zakorzeniona w chęci niesienia pomocy, może mieć daleko idące konsekwencje dla ciebie i ludzi wokół ciebie. 

Konsekwencje osobiste:

• Wypalenie emocjonalne: Ciągłe absorbowanie emocji innych może prowadzić do emocjonalnego wyczerpania. Wypalenie to może objawiać się zmęczeniem, lękiem, depresją lub uczuciem emocjonalnego wyczerpania.
• Utrata własnej tożsamości: Ciągłe nadawanie priorytetu potrzebom emocjonalnym innych może zatrzeć granice tożsamości osobistej. Możesz mieć trudności z odróżnieniem własnych emocji i potrzeb od potrzeb innych.
• Wpływ na zdrowie fizyczne: Przewlekły stres spowodowany toksyczną empatią może mieć fizyczne konsekwencje, w tym bóle głowy, problemy trawienne i osłabioną odpowiedź immunologiczną.
• Napięcie w związku: Jak na ironię, nadmierne zaangażowanie w emocje innych może nadwyrężyć relacje. Może to prowadzić do współuzależnienia, urazy lub poczucia przytłoczenia i niezrozumienia.

Konsekwencje interpersonalne:

• Umożliwianie niezdrowej dynamiki: Toksyczna empatia może prowadzić do zachowań sprzyjających, w których empatyczna osoba może nieumyślnie zachęcać lub przedłużać niezdrowe wzorce u innych.
• Tworzenie zależności: Inni mogą nadmiernie polegać na empatycznej osobie w zakresie wsparcia emocjonalnego, co prowadzi do nierównowagi i niezdrowych relacji.
• Konflikty i nieporozumienia: Nadmierne współczucie może czasami prowadzić do nieporozumień lub konfliktów, ponieważ intencje nie zawsze są zgodne z potrzebami lub pragnieniami drugiej osoby.

Więc tak, to nie jest tylko dziwactwo, którego powinieneś się trzymać. To znaczy, z pewnością możesz, ale z pewnością nie przyniesie ci to żadnych korzyści. 

Mówiąc z doświadczenia, powiem, że wyczołganie się z tej koleiny jest często łatwiejsze do powiedzenia niż do zrobienia. Często odmawiałem odpuszczenia, kiedy powinienem, ze strachu przed tym, jak poczują się inni. Czasami osiągało to absurdalne rozmiary, ponieważ moje założenia dotyczące reakcji innych nie pokrywały się z rzeczywistością.

Innymi słowy... wyobrażałem sobie, jak by zareagowali. To tyle, jeśli chodzi o empatię, co?

W każdym razie. Mam nadzieję, że do tej pory stało się jasne, że ta giga empatia jest czymś, z czym musimy sobie poradzić.

Jak? Cóż, to doskonałe pytanie! 

Zarządzanie toksyczną empatią - strategie i narzędzia

Zarządzanie toksyczną empatią ma kluczowe znaczenie dla dobrego samopoczucia emocjonalnego. Oto (niektóre) strategie i narzędzia, których możesz użyć, aby złagodzić jej skutki:

• Wyznaczanie granic: Nauka wyznaczania zdrowych granic ma kluczowe znaczenie. Zrozumienie swoich granic i jasne ich komunikowanie może początkowo wydawać się nieco robotyczne i nieautentyczne, ale jest to lepsze niż alternatywa utonięcia w wirze emocji. Może to oznaczać nie branie na siebie emocjonalnych obciążeń innych osób lub ograniczanie czasu spędzanego z ludźmi, którzy wyczerpują naszą energię emocjonalną.
• Praktyki uważności: Uważność może pomóc ci pozostać uziemionym w swoich emocjach i istnieć w chwili obecnej. Taka obecność jest kluczowa, ponieważ istnieje pewne nakładanie się toksycznej empatii i lęku. Wyobrażamy sobie scenariusze, które wpędzają nas w te spirale, podczas gdy racjonalność pokazałaby nam absurdalność naszych reakcji. Medytacja lub uważne oddychanie mogą zapewnić mentalną przestrzeń do przetwarzania i uwalniania pochłoniętych emocji.
• Procedury samoopieki: Dbanie o siebie ma kluczowe znaczenie. Regularne czynności promujące relaks i dobre samopoczucie, takie jak ćwiczenia, hobby lub czas wolny na łonie natury, mogą uzupełnić rezerwy emocjonalne i zapewnić satysfakcjonujące możliwości. 
• Techniki regulacji emocji: Techniki takie jak strategie poznawczo-behawioralne mogą pomóc w radzeniu sobie z intensywnymi emocjami związanymi z toksyczną empatią. Obejmują one kwestionowanie negatywnych myśli lub ćwiczenie technik dystansowania emocjonalnego.
• Poszukaj profesjonalnej pomocy: Jeśli toksyczna empatia znacząco wpływa na twoje życie, rozważ skorzystanie z pomocy specjalisty ds. zdrowia psychicznego. Terapia może zaoferować spersonalizowane strategie radzenia sobie z tymi przytłaczającymi, empatycznymi uczuciami.
• Edukuj siebie i innych: Zrozumienie natury toksycznej empatii i ADHD jest wzmacniające. Poinformowanie osób wokół siebie o swoich potrzebach emocjonalnych i ograniczeniach może również sprzyjać wspierającemu środowisku i wyjaśnić twoją - być może nagłą - zmianę priorytetów i zachowania. W końcu, jeśli jesteś znany jako "ten apodyktyczny" w swojej grupie przyjaciół, twoje nagłe zdystansowanie się może być postrzegane jako chłód. 

A skoro mowa o edukacji! 👀

[Numo: Aplikacja dla nietoksycznej empatii] Numo: Aplikacja dla nietoksycznej empatii

Jeśli życie nauczyło mnie czegokolwiek, to tego, że jedynymi ludźmi, którzy mogą naprawdę zrozumieć bzdurny mózg ADHD, są inni ludzie z bzdurnym mózgiem 🤓.

W ten sposób, Numo narodziła się. Jest to aplikacja, która ma wiele zastosowań - między innymi bardzo fajny planer ADHD - ale teraz chciałem porozmawiać o naszym klejnocie koronnym - plemionach i drużynach. 

Mówiąc najprościej, są to fora społecznościowe, na których można znaleźć pocieszenie, porady i memy innych osób z ADHD.

A jeśli kiedykolwiek miałeś pytanie w stylu: "Hej, czy uważasz, że to, co zrobiłem, jest przykładem toksycznej empatii?". Odpowiedź znajdziesz tutaj!

Więc wskakuj, jeśli chcesz! Jesteśmy fajnymi dzieciakami, obiecuję 🕶️

[Wnioski] Wnioski

W porządku! Czego się dzisiaj nauczyliśmy? 📚

• Zwiększona empatia w ADHD: Osoby z ADHD często doświadczają zwiększonego poczucia empatii, co może być zarówno darem, jak i wyzwaniem, prowadząc do głębszych relacji, ale także potencjalnego emocjonalnego przytłoczenia.
• Zrozumienie toksycznej empatii: Rozpoznawanie oznak toksycznej empatii polega na rozróżnianiu między zdrową empatią a tym, kiedy staje się ona szkodliwa dla zdrowia psychicznego.
• Identyfikacja czynników wyzwalających: Świadomość czynników wyzwalających i przyczyniających się, takich jak stresory środowiskowe i relacje osobiste, jest niezbędna w zarządzaniu toksyczną empatią.
• Strategie zarządzania: Wdrażanie strategii, takich jak wyznaczanie granic, praktykowanie uważności i priorytetowe traktowanie dbania o siebie, są skuteczne w radzeniu sobie ze skutkami toksycznej empatii.
• Rozpoznawanie konsekwencji: Zrozumienie osobistych i interpersonalnych konsekwencji toksycznej empatii pomaga uznać jej wpływ i znaczenie zajęcia się nią.

Tak więc, jak zawsze, chodzi o znalezienie równowagi, w której empatia pozostaje mocną stroną bez narażania na szwank osobistego samopoczucia lub prowadzenia do niezdrowej dynamiki w relacjach. Przyjmując te odkrycia i stosując omówione strategie, możemy opanować naszą empatyczną jaźń, prowadząc do bardziej zrównoważonego i satysfakcjonującego życia emocjonalnego.

Sources

¹ Journal of the Korean Academy of Child and Adolescent Psychiatry. Disrupted Association Between Empathy and Brain Structure in Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder

² HHS Public Access. Rejection sensitivity and disruption of attention by social threat cues